Κώδικας Επιχειρηματικής Ηθικής
Η εταιρία ΑΦΟΙ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ Α.Ε. έχει υιοθετήσει Κώδικα Επιχειρηματικής Ηθικής (στο εξής Κώδικας), ο οποίος έχει εγκριθεί από την Διοίκηση και δεσμεύει όλα τα μέλη της Διοίκησης, τα στελέχη, το προσωπικό, καθώς και τους συνεργάτες της (προμηθευτές, πελάτες, υπεργολάβους, κτλ.). Ο Κώδικας έχει βασιστεί στις Κατευθυντήριες Οδηγίες του ΟΟΣΑ για την Υπεύθυνη Επιχειρηματική Συμπεριφορά, τις Κατευθυντήριες Οδηγίες του ΟΗΕ για τις Επιχειρήσεις και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, καθώς και σε λοιπές αναγνωρισμένες πηγές που προάγουν την επιχειρηματική ηθική, και περιλαμβάνει θεμελιώδεις αρχές και αξίες, όπως αυτές παρουσιάζονται παρακάτω:
1. Η εργασία πρέπει να είναι ελεύθερη επιλογή
1.1. Δε θα πρέπει να υπάρχει καταναγκαστική εργασία, εργασία σε συνθήκες δουλείας ή αθέλητη εργασία.
1.2. Οι εργαζόμενοι δεν υποχρεούνται να παραχωρούν πρωτότυπα έγγραφα ταυτοποίησής τους στον εργοδότη τους και είναι ελεύθεροι να εγκαταλείπουν τον εργοδότη τους μετά από (εύλογη) προειδοποίηση.
2. Είναι ηθική υποχρέωση ο σεβασμός της συνδικαλιστικής ελευθερίας και του δικαιώματος στις συλλογικές διαπραγματεύσεις
2.1. Οι εργαζόμενοι, χωρίς καμία διάκριση, έχουν το δικαίωμα να ενταχθούν ή να σχηματίσουν εργατικά σωματεία της επιλογής τους και να διαπραγματεύονται συλλογικά.
2.2. Ο εργοδότης υιοθετεί μια ανοικτή στάση απέναντι στις δραστηριότητες των εργατικών σωματείων και τις οργανωτικές δραστηριότητές τους.
2.3. Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων δεν υφίστανται διακρίσεις και έχουν πρόσβαση εκτέλεσης καθηκόντων εκπροσώπου στον χώρο εργασίας.
2.4. Όπου το δικαίωμα στη συνδικαλιστική ελευθερία και τη συλλογική διαπραγμάτευση περιορίζεται από τη νομοθεσία, ο εργοδότης θα πρέπει να διευκολύνει, την ανάπτυξη παράλληλων μέσων για ανεξάρτητο και ελεύθερο συνδικαλισμό και συλλογική διαπραγμάτευση.
3. Συνεχής βελτίωση συνθηκών εργασίας, προάγοντας νοοτροπία πρόληψης των επαγγελματικών κινδύνων
3.1. Θα πρέπει να καταβάλλονται συνεχείς προσπάθειες παροχής ενός ασφαλούς και υγιούς περιβάλλοντος εργασίας, λαμβάνοντας υπόψη τις επικρατούσες γνώσεις του κλάδου και τυχόν κινδύνους. Να λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα για την πρόληψη ατυχημάτων και επιβλαβών συνθηκών για την υγεία, ελαχιστοποιώντας στον μέγιστο εφικτό βαθμό τους εγγενείς κινδύνους στο περιβάλλον εργασίας.
3.2. Οι εργαζόμενοι θα πρέπει να λαμβάνουν τακτική και τεκμηριωμένη εκπαίδευση για την υγεία και ασφάλεια τους, από καταρτισμένους εκπαιδευτές.
3.3. Η εταιρεία πρέπει να διαθέτει τουλάχιστον τις απαραίτητες υποδομές, καλύπτοντας τις βασικές ανάγκες των εργαζομένων κατά την διάρκεια της εργασίας τους (χώρος διαλείμματος, ερμάρια κτλ.)
3.4. Η εταιρεία, τηρώντας τις κοινοτικές και εθνικές απαιτήσεις, να εκχωρεί την ευθύνη για την υγεία και την ασφάλεια σε αρμόδιους εκ του νόμου εκπροσώπους διαχείρισης.
4. Απαγορεύεται η παιδική εργασία.
4.1. Η εταιρεία δεν πρέπει να προσλαμβάνει ανήλικους (<18 ετών) για εργασία.
4.2. Η εταιρεία προάγει τη συμμετοχή και συνεισφορά σε προγράμματα που αποσκοπούν στη μετάβαση κάθε παιδιού που βρέθηκε να εκτελεί παιδική εργασία, ώστε να του δοθεί η ευκαιρία να παρακολουθήσει και να παραμείνει σε ποιοτική εκπαίδευση έως ότου ενηλικιωθεί.
4.3. Παιδιά και νέοι κάτω των 18 ετών δεν πρέπει να απασχολούνται κατά τη διάρκεια της νύχτας.
4.4. Αυτές οι πολιτικές και διαδικασίες πρέπει να είναι σύμφωνες με τις διατάξεις των σχετικών κανόνων του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας (ILO).
5. Παρέχονται επαρκείς μισθολογικές απολαβές
5.1. Οι μισθοί και οι παροχές που καταβάλλονται για μια τυπική εβδομάδα εργασίας πρέπει να καλύπτουν, κατ ‘ελάχιστο, τα εθνικά νόμιμα πρότυπα ή τα πρότυπα αναφοράς του κλάδου (επιλέγοντας το υψηλότερο εκ των δύο). Σε κάθε περίπτωση, ο μισθός πρέπει πάντα να καλύπτει τις βασικές ανάγκες και να παρέχει κάποιο διαθέσιμο εισόδημα.
5.2. Η διαδικασία πρόσληψης, μισθοδοσίας και ανάλυσης καθηκόντων της θέσης εργασίας θα πρέπει να γίνονται με απόλυτη σαφήνεια και διαφάνεια.
5.3. Όλα τα πειθαρχικά μέτρα πρέπει να καταγράφονται και να εφαρμόζονται σύμφωνα με τη κείμενη νομοθεσία. Απαγορεύεται κάθε μορφή κράτησης μισθού χωρίς τη ρητή συγκατάθεση του εκάστοτε εργαζομένου.
6. Τήρηση ωραρίου βάση συμβάσεων εργασίας
6.1. Οι ώρες εργασίας πρέπει να συμμορφώνονται με την εθνική νομοθεσία, τις συλλογικές συμβάσεις και τις διατάξεις 6.2 έως 6.6 κατωτέρω, αναλόγως ποιο παρέχει τη μεγαλύτερη προστασία των εργαζομένων. Οι υπορήτρες 6.2 έως 6.6 βασίζονται σε διεθνή πρότυπα εργασίας.
6.2. Οι ώρες εργασίας, εξαιρουμένων των υπερωριών, καθορίζονται με σύμβαση, και δεν πρέπει να υπερβαίνουν τις 48 ώρες την εβδομάδα.
6.3. Όλες οι υπερωρίες πρέπει να είναι εθελοντικές και να μην χρησιμοποιούνται για να αντικαταστήσουν την τακτική απασχόληση. Οι υπερωρίες πρέπει πάντα να πληρώνονται με υψηλότερες χρεώσεις, οι οποίες συνιστάται να μην είναι χαμηλότερες από το 125% της συνήθους αμοιβής.
6.4. Το σύνολο των ωρών εργασίας σε οποιαδήποτε χρονική περίοδο επτά ημερών δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 60 ώρες, εκτός από τις περιπτώσεις που καλύπτονται από τη ρήτρα 6.5 κατωτέρω.
6.5. Οι ώρες εργασίας μπορούν να υπερβαίνουν τις 60 ώρες μέσα σε περίοδο επτά ημερών μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, εφόσον πληρούνται όλα τα εξής:
αυτό επιτρέπεται από την εθνική νομοθεσία,
αυτό επιτρέπεται από συλλογική σύμβαση ελεύθερης διαπραγμάτευσης με μια οργάνωση εργαζομένων που εκπροσωπούν ένα σημαντικό τμήμα του εργατικού δυναμικού,
λαμβάνονται οι κατάλληλες εγγυήσεις για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων,
ο εργοδότης μπορεί να αποδείξει ότι υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις, όπως η απρόσμενη αιχμή παραγωγής, ατυχήματα ή καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.
6.6. Οι εργαζόμενοι πρέπει να λαμβάνουν τουλάχιστον μία ημέρα ρεπό σε κάθε περίοδο επτά ημερών ή, εφόσον επιτρέπεται από την εθνική νομοθεσία, δύο ημέρες ρεπό για κάθε περίοδο 14 ημερών.
7. Παρέχεται τακτική εργασία
7.1. Στο μέτρο του δυνατού, η εργασία που εκτελείται πρέπει να βασίζεται σε αναγνωρισμένη εργασιακή σχέση που τεκμηριώνεται μέσω της εθνικής νομοθεσίας και στην πράξη.
7.2. Δεν πρέπει να αποφεύγονται οι υποχρεώσεις προς τους εργαζομένους δυνάμει εργατικών νόμων και κανονισμών ή νόμων και κανονισμών κοινωνικής ασφάλισης που απορρέουν από την τακτική εργασιακή σχέση, μέσω συμβάσεων αποκλειστικά για παροχή εργασίας, υπεργολαβιών ή συμφωνιών για εργασία κατ’ οίκον, είτε μέσω προγραμμάτων μαθητείας όπου δεν υπάρχει καμία πραγματική πρόθεση μετάδοσης δεξιοτήτων ή παροχής τακτικής απασχόλησης, ούτε πρέπει να αποφεύγονται οποιεσδήποτε τέτοιες υποχρεώσεις μέσω της υπερβολικής χρήσης των συμβάσεων απασχόλησης ορισμένου χρόνου.
8. Απαγορεύεται κάθε μορφή διάκρισης και προωθείται η ισότητα των φύλων
8.1. Δεν πρέπει να ασκείται καμία διάκριση στην πρόσληψη, την αποζημίωση, την πρόσβαση στην εκπαίδευση, την προαγωγή, την απόλυση ή τη συνταξιοδότηση λόγω φύλου, εθνικότητας ή φυλετικής καταγωγής, θρησκείας, ηλικίας, αναπηρίας, οικογενειακής κατάστασης, σεξουαλικού προσανατολισμού, συμμετοχής σε σωματείο ή πολιτικών πεποιθήσεων.
8.2. Η ισότητα των φύλων και οι ίσες ευκαιρίες για όλους στο εργασιακό περιβάλλον θα πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτες. Θεμιτές πρακτικές που προάγουν την ισότητα των φύλων, μπορεί να είναι:
8.2.1. Η παρουσία γυναικών σε υψηλόβαθμες θέσεις.
8.2.2. Η προσφορά εργασίας σύμφωνα με τις ικανότητες του υποψηφίου, ανεξαρτήτως φύλου.
8.2.3. Η ευαισθητοποίηση ως προς τις επιπρόσθετες ιδιότητες των εργαζομένων (γονείς, εγκυμονούσες, κτλ..).
8.2.4. Στήριξη της ισότιμης και ουσιαστικής συμμετοχής των γυναικών σε διαβουλεύσεις και διαπραγματεύσεις
8.2.5. Υιοθέτηση πολιτικών που στόχο έχουν την εξάλειψη κάθε μορφής βίας που ενδέχεται να αντιμετωπίσει ο εργαζόμενος στον χώρο εργασίας (λεκτική, σεξουαλική, έμφυλη).
8.2.6. Η συμμετοχή σε επιμορφωτικά προγράμματα που στόχο έχουν την ευαισθητοποίηση του προσωπικού σε θέματα ισότητας.
8.2.7. Η συγκρότηση επιτροπής, αρμόδιας για την εφαρμογή, παρακολούθηση και αξιολόγηση των μέτρων που προάγουν την ισότητα των φύλων και την ενδυνάμωση των γυναικών, η οποία απαρτίζεται (συν τοις άλλοις) από γυναίκα/ ες.
9. Απαγορεύεται κάθε μορφή εκμετάλλευσης και απάνθρωπης μεταχείρισης
9.1. Θα πρέπει να υιοθετείται η ανθρωποκεντρική προσέγγιση θέτοντας ως υπέρτατο πόρο της επιχείρησης, τον άνθρωπο.
9.2. Καταδικάζεται κάθε μορφή κακοποίησης ή εκβιασμού (σωματική, λεκτική, σεξουαλική, παρενόχλησης, ψυχολογική, κ.α.) που πλήττει την αξιοπρέπεια κάθε εργαζομένου.
9.3. Οι διατάξεις του παρόντος Κώδικα αποτελούν τα ελάχιστα αναγκαία ηθικά πρότυπα, και δεν δύναται να αποτρέψουν τις εταιρείες από την υπέρβαση αυτών των προτύπων. Αντιθέτως, ωθεί τις εταιρείες που εφαρμόζουν τον παρόν Κώδικα, να συμμορφώνονται με τις εθνικές και άλλες εφαρμοστέες νομοθεσίες και, όπου οι διατάξεις του νόμου και του παρόντος Κώδικα αναφέρονται στο ίδιο θέμα, να εφαρμόζεται η διάταξη που παρέχει τη μεγαλύτερη προστασία.
10. Εφαρμόζεται μηχανισμός διαχείρισης παραπόνων
10.1. Απαραίτητη χρήζει η εφαρμογή μηχανισμού διαχείρισης παραπόνων, βάση του οποίου δίδεται η δυνατότητα διατύπωσης παραπόνων από άτομα, εργαζόμενους, κοινότητες, λοιπά ενδιαφερόμενα μέρη (πελάτες, προμηθευτές, υπεργολάβοι κτλ.), τα οποία (παράπονα) προκύπτουν από συγκεκριμένες επιχειρηματικές δραστηριότητες ή/ και λειτουργίες οποιασδήποτε φύσης.
10.2. Τα παράπονα δύναται να είναι επώνυμα ή ανώνυμα, τηρώντας πλήρη εμπιστευτικότητα.
10.3. Η αποκατάσταση πάσης φύσης παραπόνων είναι υψίστης σημασίας και πρέπει να διεκπεραιώνεται επαρκώς και τεκμηριωμένα.
Για λογαριασμό της ΑΦΟΙ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ Α.Ε
Η Διοίκηση